İşte, insan, kibrinden ve kendi iradesinden vazgeçip, Allah'a inanarak, kendi rızasıyla O'nun iradesine tabi olmaya başlayacak olursa, manevi bir yükseliş ve olgunlaşma sürecine girer.

Bu yükseliş ve olgunlaşma sürecinin yöntemi, Yaratan'ını her an hatırında tutmak, "riyazet" ve "mücahede" yapmaktır. Riyazet, nefsin istediği şeyleri (yasaklanan şeyleri) yapmamak, mücahede, nefsin istemediği şeyleri (ibadet ve taatleri) yapmak demektir.

Riyazet ve mücahede yaparak bu yükseliş tamamlandıkça insanın letafeti, zerafeti, olgunluğu artar. Gerçek mânâda insan olmaya başlar. Yavaş yavaş kalbindeki nefsin bitip tükenmek bilmeyen istekleri azalır. Kişi, zamanla egosundan, bencilliğinden kurtulur.

Kalbindeki mal, mevki, para gibi dünyalıklara karşı olan bağlılık ve sevgi yok olur. Kalbdeki bu sahte ilahların yerini, gerçek bir ilah olan lütuf ve ihsan sahibi Allahü Tealâ'nın sevgisi alır.

Kişi, Rabbine olan inancında ne kadar samimi olursa, O'nun buyruklarını yerine getirmede ne kadar istekli olursa, bu süreç de o kadar çabuk tamamlanır.